ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုး ေက်ပါတယ္

ဦးဇင္းတို႔ လူဝတ္ေၾကာင္ဘဝ ငယ္ငယ္တုန္းက တကၠသိုလ္ေအးေမာင္ရဲ႕ ‘ဘယ္ပန္းခ်ီေရးလို႔မမီ’ သီခ်င္းကို အရူးအမူး စြဲလမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီသီခ်င္းမ်ား ေရဒီယိုက မလာလိုက္နဲ႔၊ အသက္ရွဴဖို႔ေမ့သြားမတတ္ ရွိရွိသမွ် သမာဓိေတြကို သီခ်င္းဆီ စုၿပံဳပို႔ၿပီ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္နားေထာင္ေတာ့တာပါပဲ။ ငယ္ဘဝရဲ႕ တသသသီခ်င္းေတြထဲမွာ အဲဒီသီခ်င္းလည္း ထိပ္ဆံုးကပါတာေပါ့။ မိဘေမတၱာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သီခ်င္းဆိုရင္ ကေလးတိုင္း ၾကိဳက္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။
မိဘေမတၱာကို ဖြဲ႔ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြ၊ ဇာတ္လမ္းေတြဟာ သားသမီးေတြကို မိဘေမတၱာနားလည္စိတ္၊ မိဘေက်းဇူးဆပ္လိုစိတ္ ထက္သန္လာေအာင္ လွံဳ႕ေဆာ္တဲ့ေနရာမွာ စာေပထက္ေတာင္ ပိုၿပီးထိေရာက္ပါတယ္။ အႏုပညာရသပါတဲ့အတြက္ သားသမီးေတြရဲ႕ ရင္ထဲကို စြဲစြဲနစ္နစ္ ဝင္ေရာက္သြားလို႔ပါ။ အဲဒီအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အႏုပညာရွင္မ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဖန္တီးလိုက္တဲ့ မိဘေမတၱာဖြဲ႔ အႏုပညာပစၥည္းထဲမွာ မွားယြင္းတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ လြဲေခ်ာ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြပါေနရင္ေတာ့ အဲဒီအခ်က္အလက္ ၊ အဲဒီအေတြးအေခၚကို အမွနလို႔ သတ္မွတ္သြားသူေတြရဲ႕ အသိမွား၊ အမွတ္မွားမွဳဟာ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ အကုသိုလ္အစိုင္အခဲၾကီးၿဖစ္ေနတာမို႔ ကိုယ္လည္း အကုသိူလ္ရွယ္ယာ ေဝစုခြဲၿပီးသား ၿဖစ္သြားပါတယ္။
မိဘေမတၱာအေၾကာင္းေရးၾက၊ ဖြဲ႔ၾကၿပီဆိုရင္ ဗုဒၶစာေပ(ပိဋကတ္ေတာ္)ထဲက အဆံုးအမေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို အမ်ားဆံုး ကိုးကားၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ မိဘေမတၱာ၊ မိဘေမတၱာနဲ႔ ဗုဒၶစာေပ ခြဲၿခားလို႔ောတင္မရပါဘူး။ ‘မိဘေက်းဇူး သိရမယ္၊ ဆပ္ရမယ္’ လို႔ေၿပာလိုက္ရင္ကုိပဲ ‘ဒါဘာသာေရးအဆံုးအမ၊ ဒါဗုဒၶလမ္းညႊန္ခ်က္’ လို႔ေတာင္ သတ္မွတ္နားလည္လိုက္ၾကတဲ့အထိပါပဲ။
ဗုဒၶစာေပကိုမွီၿငမ္းတဲ့ မိဘေမတၱာဖြဲ႕ေတြမွာ ‘ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ေတာင္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္’ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ေတြ႔ရေတာ့ သိပ္ကို အံ့ၾသမိပါတယ္။
ပိဋကတ္ေတာ္ေတြမွာမပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ပါသလိုလုိ ေရးသားေၿပာဆိုတာဟာ အရမ္းအရမ္းကို အၿပစ္ၾကီးပါတယ္။ ’ႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်တယ္’ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္းေဟာၾကားေတာ္မမူခဲ့သလို အဌကထာဆရာ၊ ဋီကာဆရာေတြကလည္း ဖြင့္ဆိုေတာ္မမူခဲ့ၾကပါဘူး။
သားသမီးေတြအေပၚမွာ မိခင္ေက်းဇူးၾကီးမားတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိခင္ကို အမႊန္းတင္ခ်င္လြန္းတာနဲ႔ ၿမန္စြာဘုရားရွင္ကို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားသလို ၿဖစ္သြားတာကေတာ့ လံုးဝမသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ‘ဘုရားေတာင္မွ မိခင္ေက်းဇူး ႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်တယ္’ လို႔ေၿပာတဲ့သူဟာ ဘုရားကိုလည္းေစာ္ကားရာေရာက္သလို၊ တရားကိုလည္း ဖ်က္ဆီးရာေရာက္ပါတယ္။ ‘သာသနာဖ်က္တဲ့သူ’ လို႔ေတာင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာႏို္င္တဲ့အထိ အကုသိုလ္ၾကီးပါတယ္။
‘ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးလံုး ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ မိခင္အေပၚ ႏို႔ဖိုးအေၾကြး လံုဝမက်န္ေတာ့ပါဘူး’ ဆိုတဲ့ မိန္႔ဆိုေရးသားခ်က္ ပိဋကတ္ေတာ္ (ေထရဝါဒ ဗုဒၶစာေပ)မွာ အခိုင္အမာ အထင္အရွားရွိပါတယ္။
ပါဠိေတာ္မူရင္းကေတာ့ ‘ဗႏၶနာရကၡေန မယွံ၊ အနေဏာတြံ မဟာမုေန’ ပါ။ (စာမ်က္ႏွာအညႊန္းနဲ႔၊ ပါဠိေတာ္ အနက္ကို ေဆာင္းပါးအဆံုးမွာ ေဖာ္ၿပေပးထားပါတယ္။)
မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီေထရီမၾကီး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံခါနီး (ေသလြန္ခါနီး)မွာ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကို စကားမ်ားမ်ား ေလွ်ာက္ထားသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလွ်ာက္ထားခ်က္မ်ားစြာထဲက တစ္ခုကေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႔ ‘ႏို႔ဖိုးေၾကြး’ နဲ႔ ပတ္သက္ေနပါတယ္။ ေလွ်ာက္ထားပံုက ဒီလိုပါ။
‘ၿမတ္စြာဘုရား . . . ၊ အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္က ေလာကႏို႔ရည္ တိုက္ေကၽြးၿပီး အရွင္ဘုရားရဲ႔ ရူပကာယ (ရုပ္ကိုယ္ထည္) ၾကီးထြားလာေအာင္ ေမြးၿမဴခဲ့ရတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားရဲ႔ မယ္ေတာ္ၾကီး (မိခင္) ၿဖစ္ပါတယ္’
တပည့္ေတာ္ကို အရွင္ဘုရားက ဓမၼႏို႔ရည္ တိုက္ေကၽြးၿပီး တပည့္ေတာ္ရဲ႔ ဓမၼကာယ (တရားကိုယ္ထည္) ၾကီးထြားလာေအာင္ ေမြးၿမဴခဲ့ရတဲ့အတြက္ အရွင္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ ခမည္းေတာ္ၾကီး (ဖခင္) ၿဖစ္ပါတယ္။
‘တပည့္ေတာ္တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ေလာကႏို႔ရည္က ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿခင္းကို တဒဂၤတစ္ခဏပဲ ၿငိမ္းေအးေၿပေပ်ာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရားတိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ ဓမၼႏို႔ရည္ကေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿခင္းကို အၿမဲထာဝရ ၿငိမ္းေအးေၿပေပ်ာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။’
‘ၿမတ္စြာဘုရား . . . အရွင္ဘုရားဟာ တပည့္ေတာ္ကို ကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ႕အားလံုးမွ လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္အေပၚမွာ အရွင္ဘုရား ႏို႔ဖိုးေၾကြး လံုးဝ မက်န္ေတာ့ပါ။ မယ္ေတာ္ေက်းဇူးကို ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးလံုး ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီးပါၿပီဘုရား’
ဒကာမိုးေက်ာ္သူေရ . . .
မိေထြးေတာ္ေဂါတမီ ေထရီမၾကီးရဲ႔ ‘ႏို႔ဖိုးေၾကြးရွင္းတမ္း’ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကို ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က ၿငင္းဆန္ၿခင္းလံုးဝမၿပဳဘဲ လက္ခံေတာ္မူခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီေလွ်ာက္ထားခ်က္သည္ပင္လွ်င္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခ်က္ပါပဲ။
တကယ္လို႔သာ ႏို႔ဖိုးေၾကြးမေက်ဘူးဆိုရင္ ‘ဟဲ့ . . . ေဂါတမီ၊ သင္ေလွ်ာက္ထားတာ မွားေနတယ္၊ မိခင္ေက်းဇူးကို ငါဘုရား ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုး ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ဘူးကြဲ႕၊ ႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္တယ္’ လို႔ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က စကားၿပင္ေၿပာမွာေပါ့။ အခုေတာ့ အဲဒီလို စကားၿပင္ေၿပာခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီ လက္ခံေတာ္မူခဲ့တာပါ။
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿခင္းဆိုတာ ‘တဏွာ’ ပါ။ ‘ေလာကႏို႔ရည္’ က ႏို႔ဆာတဲ့ တဏွာကိုပဲ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ (ဒါေတာင္မွ တဒဂၤပါ။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ၿပန္ဆာလာတာပါပဲ။) တၿခားဆာတဲ့ တဏွာေတြကိုေတာ့ ပယ္ေဖ်ာက္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ႏို႔စို႔အရြယ္မွာေတာင္ ဟိုလူ႔ၿမင္ခ်င္၊ ဒီလူ႔ၿမင္ခ်င္ ၊ ဟိုဟာစားခ်င္၊ ဒီဟာေသာက္ခ်င္နဲ႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မွဳမ်ိဳးစံု (လိုခ်င္ႏွစ္သက္ တပ္မက္ သာယာမွဳမ်ိဳးစံု) တိုးပြားေနပါတယ္။
ႏို႔ၿပတ္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္၊ တစ္လထက္တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္၊ ဆာေလာင္မွဳတဏွာေတြ တိုးတိုးလာပါတယ္။ အဲဒီလိုတိုးလာေအာင္လည္း မိခင္ကုိယ္တိုင္ကလည္း သင္ၾကားေပးတာပါ။ ‘သားသား ဒီမုန္႔ေလးကေကာင္းတယ္ေနာ္၊’ ‘မီးမီး ဒီအရုပ္ေလးက လွတယ္ေနာ္’ ဆိုတာမ်ိဳၚေတြ အစၿပဳလို႔ေပါ့။
အသက္ၾကီးေလ အဆာတိုးေလနဲ႔ တဏွာၾကီးၾကီးလာလိုက္တာ ‘ႏြားၾကီးေလ၊ ခ်ိဳရွည္ေလ’ ၿဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႕၊ အရသာ၊ အထိအေတြ႔၊ အာရံုငါးပါး ကာမဂုဏ္တရားေတြကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ့ တဏွာကို ‘ေလာကႏို႔ရည္’ လို႔ေခၚတဲ့ ‘မိခင္ႏို႔ရည္’ က ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ေၿဖေဖ်ာက္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ (မိခင္ေက်းဇူး ရွဳေထာင့္ႏွင့္ ေရာေထြးမပစ္ပါနွင့္။)
‘သစၥာေလးပါး ၿမတ္တရား’ ဆိုတဲ့ ‘ဓမၼႏို႔ရည္’ ကေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မွဳ တဏွာအားလံုးကို အၾကြင္းမဲ့ ပယ္ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ သစၥာေလးပါးကို အရဟတၱမဂ္နဲ႔ ထိုးထြင္းသိၿမင္ၿပီးလို႔ ရဟႏၱာၿဖစ္သြားၿပီဆိုရင္ ဘယ္အရာကိုမွဆာေလာင္မြတ္သိပ္မွဳ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အာရံုအားလံုး၊ ဘဝအားလံုး ဘာကိုမွ သာယာႏွစ္သက္ တပ္မက္တြယ္တာမွဳ မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ တဏွာအဆာဓါတ္အားလံုး အၿပီးတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေၿပေပ်ာက္သြားပါၿပီ။
ရဟႏၱာအဆင့္ထိ မေရာက္ေတာင္မွ သစၥာတရားကို သူ႕အဆင့္နဲ႔သူ သိတဲ့သူဟာ သူအတိုင္းအတာနဲ႔သူေတာ့ တဏွာအဆာဓါတ္ ေလ်ာ့ပါးသက္သာပါတယ္။
ပုထုဇဥ္အဆင့္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး ေအာက္ထစ္ဆံုး ေသာတာပန္အရိယာအဆင့္ကို ေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ သိပ္မၾကာလွေတာ့တဲ့တစ္ခ်ိန္မွာ ရဟႏၱာၿဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာသြားၿပီ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ မိခင္ကို ေသာတာပန္ၿဖစ္ေအာင္ ‘ဓမၼႏို႔ရည္’ တိုက္ေကၽြးေပးတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းဟာ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ေအာင္ ဆပ္ၿပီးသား ၿဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။
ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ မိခင္ႏို႕ ခုနစ္ရက္တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ မယ္ေတာ္ရင္း မဟာမာယာေဒဝီကေန ဘဝေၿပာင္းသြားတဲ့ သႏၱဳႆိတ နတ္သားကို ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး အဘိဓမၼာတရား (သုတၱန္ၾကားညွပ္) ေဟာၾကားေပးၿခင္းအားၿဖင့္ ေသာတာပန္ၿဖစ္သြားေအာင္ ‘ဓမၼႏို႔ရည္’ တိုက္ေကၽြးခဲ့ပါတယ္။ မယ္ေတာ္နတ္ရြာစံၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏို႔မၿပတ္မခ်င္း မိမိရဲ႔ႏို႔ခ်ိဳကို တိုက္ေကၽြးခဲ့တဲ့ မိေထြးေတာ္ မဟာပဇာပတိ ေဂါတမီေထရီမၾကီးကိုေတာ့ ရဟႏၱာၿဖစ္တဲ့အထိ ‘ဓမၼႏို႔ရည္’ တိုက္ေကၽြးခဲ့ပါတယ္။
မယ္ေတာ္ရင္းအေနနဲ႔ ေသာတာပန္သာၿဖစ္ေသးတဲ့အတြက္ တဏွာအဆာဓါတ္ေတြလံုးဝမေၿ႔ာေပ်ာက္ေသးေပမယ့္ သိပ္မၾကာလွေတာ့တဲ့ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ တဏွာအဆာဓါတ္လံုးဝေၿပေပ်ာက္တဲ့ ရဟႏၱာၿဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာသြားပါၿပီ။ အဲဒီအတြက္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ ႏို႔တစ္စက္ဖိုးမွ အေၾကြးမက်န္ေတာ့ပါဘူး။ႏို႔ဖိုးေၾကြးအားလံုး ေက်သြားပါၿပီ။ ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးလံုး ေက်းဇူးဆပ္ၿပီးပါၿပီ။
ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ႏို႔စို႔ခဲ့ရတဲ့ မိေထြးေတာ္ေဂါတမီအေပၚမွာေတာင္ ႏို႔ဖိုးေၾကြး မက်န္ေတာ့ဘူးဆိုမွေတာ့ ခုနစ္ရက္ပဲ ႏို႔စို႔ခဲ့ရတဲ့ မယ္ေတာ္မာယာအေပၚမွာ ႏို႔ဖိုးေၾကြး တစ္စက္ဖိုးမွ မက်န္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ယံုမွားသံသယၿဖစ္စရာ မရွိပါဘူး။ ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးလံုး ေက်ပါတယ္။
‘ၿမတ္စြာဘုရားေတာ္မွ မိခင္ေက်းဇူးကို ႏို႔ဆစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္’ ဆိုတဲ့ စကားဟာ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲမွားတဲ့ လုပ္ၾကံစကားသာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ပိဋကတ္ေတာ္၊ ဘယ္ဗုဒၶစာေပမွာမွ မပါပါဘူး။
ပိဋကတ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဘယ္ဆရာေတာ္ကိုမဆို ေမးၿမန္းၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဝိဇၨာလိုလို၊ ဘိုးေတာ္လိုလို ဖိုသီဖတ္သီဘုန္းၾကီးေတြကိုေတာ့ သြားမေမးနဲ႔ေပါ့။ သူတို႕ကေတာ့ တစ္ဆင့္ၾကား အစဥ္အလာကိုပဲ အမွန္လို႔သတ္မွတ္ၿပီး ဟုတ္တယ္လို႔ ေခါင္းညိတ္ၾကမွာေလ။ ပိဋကတ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း ေထရဝါဒစစ္စစ္ ပိဋကတ္ေတြကိုသာ ဆိုလိုပါတယ္။
‘ႏို႔တစ္လံုးဖိုးပဲ ေက်တယ္’ ဆိုတာတို႔၊ ‘သားေရႊအိုးထမ္းလာတာ ၿမင္ခ်င္တယ္’ ဆိုတာတို႔ အဲဒီလို စသည္ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ မလာတဲ့ အခ်က္အလက္ အလြဲအမွားေတြ လူထုၾကားထဲ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ ေနတာရဲ႕ အဓိကတရားခံက ဇာတ္သမားေတြနဲ႔ ကြက္စိပ္ဆရာေတြပဲလို႔ ေရွးဆရာေတာ္ၾကီးေတြက မိန္႔ဆိုေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့ အႏုပညာကို ပရိသတ္ စိတ္ဝင္စားေအာင္ သိုင္းဝိုင္းခ်ဲ႕ထြင္ မြမ္းမံဖြဲ႔ႏြဲ႕ရင္းနဲ႔ လက္လြန္ႏွဳတ္လြန္ၿဖစ္ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္လာ အမွန္တရားေတြကို တမင္မရည္ရြယ္ေပမယ့္ ဖ်က္ဆီးလိုက္သလိုၿဖစ္သြားပါတယ္။ ‘ဇာတ္သမားေသရင္ ပဟာသငရဲေရာက္တယ္’ ဆိုတဲ့ ဗုဒၶစကားေတာ္ရဲ႕ အၾကာင္းၿပခ်က္ေတြထဲမွာ ဇာတ္စာေရးသူေတြရဲ႕ အခ်က္အလက္လြဲမွားေအာင္ ဖန္တီးမွဳလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ၿဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ (ဇာတ္စာအားလံုးကို မဆိုလိုပါ)
‘ပိဋကတ္ေတာ္ကို ဇာတ္ဆရာ၊ ကြက္စိပ္ဆရာေတြဖ်က္တယ္’ ဆိုတဲ့စကား မွန္မမွန္ သိခ်င္တာနဲ႔ ဟိုတေလာက ေရဒီယိုကလႊင့္တဲ့ ေရႊမန္းရဲ႕ ဗုဒၶဝင္ေလးေတာ္တင္ခန္းကို တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ကေန ခဏဖြင့္ နားေထာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ . . . လား . . . လား . . .မယ္ေတာ္မာယာကေန ဘဝေၿပာင္းသြားတဲ့ နတ္သားကို မင္းသမီးတစ္ဦးက ‘မယ္မယ္ဘုရား၊ မယ္မယ္ဘုရား’ ခ်င္း မိုးမႊန္ၿပီး နတ္သမီးတစ္ပါးအၿဖစ္နဲ႔ တင္ဆက္သြားတာကို ၾကားလိုက္ရပါေရာလား။
တကယ္ဆို ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းသိတဲ့ ‘မယ္ေတာ္မိနတ္သား’ ဆိုတဲ့ စကားစုေလးကို ၾကည့္လိုက္ရင္ကိုပဲ မယ္ေတာ္မာယာဟာ နတ္သမီးၿဖစ္သြားတာ မဟုတ္ဘူး၊ နတ္သားၿဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ အလြယ္တကူ သိႏိုင္ပါတယ္။
ဇာတ္သမားေတြရဲ႕ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ဖုန္းကညာတစ္ပါး လံုးရာက ၿပားသြားရပါေပါ့လား သႏၱဳႆိတနတ္သားၾကီးေရ . . . ။
ႏို႔ဖိုးေက်ႏိုင္ၾကပါေစ။
[အင္တာဗ်ဴးဂ်ာနယ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၀၂။]
အညႊန္း ။ - ေထရီအပဒါနပါဠိေတာ္၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၀၉။ ဂါထာ ၁၃၃။
- ပါဠိအနက္။ မဟာမုေန - ၿမတ္စြာဘုရား၊ တြံ - ရွင္ေတာ္ၿမတ္ဘုရားသည္၊ မယွံ - ဘုရားတပည့္ေတာ္အား၊ ဗန္ဓနာရကၡေန - ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၿခင္းေၾကာင့္၊ မယွံ - ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ အေပၚတြင္၊ အေနေဏာ - ႏို႔ဖိုးေၾကြးကင္းသူသည္၊ ဝါ - ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ေအာင္ မိခင္ေက်းဇူးဆပ္ၿပီးသူသည္၊ အသိ - ၿဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏ ။
ယခုေရးသားေသာတရားေတာ္ကို ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ) ေရးသားေတာ္မူေသာ"ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုး ေက်ပါတယ္" ဆိုေသာတရားစာအုပ္မွ ကးူယူၿပီး ပူေဇာ္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ။