Photobucket LOVE  photo meet.jpg ငါသည္ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ားကိုကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေသာဗုဒၶဘာသာဗမာလူမ်ိဳးျမန္မာနိဳင္ငံသားတစ္ဦးျဖစ္၏။ငါတင္ျပခဲ့ေသာစာေပမ်ားသည္ငါ့လူမ်ိဳးငါ့ဘာသာငါ့သာသနာ အတြက္ျဖစ္၏။ထိုငါတင္ျပခဲ့ေသာစာေပမ်ားသည္...၁=ငါ့လူမ်ိဳးငါ့ဘာသာငါ့သာသနာဟုငါဟူေသာအတၱစြဲျဖင့္အစြန္းတစ္ဖက္သို႔ေရာက္ခဲ့အံ့။၂=မူလေရးသားတင္ျပေသာပိုင္ရွင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲငါ့လူမ်ိဳး ငါ့ဘာသာငါ့သာသနာအတြက္ဟုငါဟူေသာအတၱစြဲျဖင့္တင္ျပခဲ့မိအ့ံ။ ၃=လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ပုဂၢိဳလ္ေရးအရထိခိုက္နစ္နာေစ၍ငါ့လူမ်ိဳးငါ့ဘာသာငါ့သာသနာအတြက္ဟု ငါဟူေသာအတၱစြဲျဖင့္ တင္ျပခဲ့မိအ့ံ။ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ ငါ့လူမ်ိဳး ငါ့ဘာသာ ငါ့သာသနာသည္ ကမာၻတည္သ၍ တည္တန္႔ ထြန္းကား ျပန္႔ပြားပါေစသား......

Wednesday, May 15, 2013

"ေငြနဲ႔ေပါက္လုိ႔ ဘာသာမေပ်ာက္ေစနဲ႔ ျဖစ္ရပ္မွန္ အပုိင္း(၁)"



***************************************
ေငြဟာ လူေတြရဲ႔ သည္းေျခႀကဳိက္ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။လူေတြရဲ႔ သည္းေျခႀကဳိက္ျဖစ္သည့္အတြက္ လူတုိင္းဟာ ေငြကို မက္ေမာၾကပါတယ္။ေငြေၾကာင့္ လူေတြခ်မ္းသာသုခ...ရၾကသလုိေငြေၾကာင့္ လည္းေသာကပင္လည္ေဝ ေနၾကရတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။
ေငြကုိ လူေတြ ဘာေၾကာက္မက္ေနၾကတာလဲလုိ႔ဆုိရင္ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးေတြေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးအတြက္ ေငြဟာ အဓိကအေျခခံေပါင္းကူး တံတားႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ေငြကုိသာရမယ္ဆုိရင္ အရာရာကုိ စြန္႔လြတ္တဲ့ လူေတြေတာင္႐ွိပါတယ္။

တခ်ဳိ႔က ေငြသာရမယ္ဆုိရင္ မိမိရဲ႕ အ႐ွက္နဲ႔ သိကၡာကုိ စေတးၿပီး ႐ွာႀကံၾကပါတယ္။တခ်ဳိ႔ကေတာ့ သူတစ္ပါးေတြရဲ႔ အသက္ကုိပါသတ္ၿပီး တုိက္ခုိက္လုယက္ယူၾကပါတယ္။တခ်ဳိ႔ၾကျပန္ေတာ့လည္း မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ဘ၀ျပႆနာကုိေျဖ႐ွင္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ သံသရာမွာ က်င္လည္ရမည့္ အေရးကုိပါ ထည့္မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ပဲဘ၀ကုိ ေရစုံေမွ်ာလုိက္ၾကတဲ့ လူေတြလဲ ႐ွိခဲ့ၾကပါတယ္။

မိမိတုိ႔ဘုိးဘြားစဥ္ဆက္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္လာခဲ့တဲ့လူမ်ဳိး၊ဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈစတာေတြလည္း သတမထားႏုိင္ဘဲ လက္႐ွိေတြ႔ႀကဳံေနရတဲ့ ဘ၀အခက္အခဲကုိ ေျပလည္သြားရင္ ၿပီးတာပဲဆုိၿပီး
အမ်ဳိး၊ ဘာသာအေပၚ သစၥာမဲ့သြားၾကတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပဲ။ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမဳိ႔၊ ဒဂုံၿမဳိ႔သစ္ ေျမာက္ပုိင္းမွာေနတဲ့ကုိၾကည္လြင္၊ မခင္အုံးျမင့္တုိ႔ မိသားစုအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ကုိၾကည္လြင္၊ မခင္အုံးျမင့္တုိ႔မွာ သားသမီးေျခာက္ေယာက္႐ွိပါတယ္။အႀကီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္က် သြားၿပီမုိ႔ မိဘေတြနဲ႔ အတူမေနၾကေတာ့ပါဘူး။က်န္တဲ့ေလးေယာက္ကေတာ့ မိဘေတြနဲ႔အတူေနၿပီးသုံးေယာက္ကေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ကုိၾကည္လြင္ဟာ အလြန္႐ုိးသားျဖဴစင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ေဆးလိပ္ အရက္စတာေတြလည္း မေသာက္မစားပါဘူး။

သားသမီးေတြအေပၚမွာ ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပီသစြာလုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြးျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့ပါတယ္။
အသက္ငါးဆယ္ေလာက္အေရာက္မွာေတာ့ ကုိၾကည္လြင္ရဲ႔ ဘ၀က်ဆုံးခ်ိန္လုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပါပဲ။
တေန႔မွာ ကုိၾကည္လြင္ဘ၀အတြက္ အေမွာင္လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ေလျဖတ္ျခင္းေရာဂါဆုိတဲ့ အရိပ္မဲႀကီး က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ခႏၶာကုိ ညာဘက္တျခမ္းလုံး ဘယ္လုိမွ လႈပ္ျခားလုိ႔ မရေတာ့ဘဲ အိပ္ယာထဲမွာ ဘုန္းဘုန္းလဲခဲ့ရပါတယ္။

တစ္အိမ္လုံးမွာ ကုိၾကည္လြင္ရဲ႔လုပ္စာနဲ႔ ဘ၀ရပ္တည္ေနတဲ့ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးဟာေတာ္ေတာ္ေလး က်ပ္တည္းသြားရပါတယ္။ကုိၾကည္လြင္ရဲ႔ ေရာဂါကုိလည္း ႐ွိသမွ်ပစၥည္းေလးေတြကုိ ထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ကုသေပးေပမဲ့လည္းထူးျခားျခင္းမ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ဇနီးျဖစ္သူ မခင္အုံးျမင့္အေနနဲ႔လည္း အိမ္ေထာင္က်ကတည္းက ဘာလုပ္ငန္းမွ လုပ္ကုိင္ခဲ့ဘူးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့အခုလုိ အေရးႀကဳံလာတဲ့အခါမွာေတာ့မိသားစုစား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ အိမ္တကာ အ၀တ္ေလွ်ာ္လုိက္၊ မုိးတြင္းကာလမွာ ေခ်ာင္းေျမာင္းထဲက ကန္စြန္း႐ြက္ခူးေရာင္းလုိက္၊ သူတပါးအိမ္ၿခံ၀င္းအတြင္း ေပါင္းျမက္႐ွင္းလုိက္စတဲ့က်ပမ္းအလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ရပါေတာ့ တယ္။မခင္အုံးျမင့္ရဲ႔ ႀကဳိးစားမႈ လုံ႔လ၀ီရိယေတြေၾကာင့္ မိသားစု စား၀တ္ေနေရးမွာအေခ်ာင္လည္ႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ ငါးပိေရနဲ႔ ကန္စြန္း႐ြက္တုိ႔စရာကေတာ့ နပ္မွန္ခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကံဆုိးမ သြားရာ မုိးလုိက္လုိ႔႐ြာ ဆုိသလုိ သူတုိ႔မိသားစုရဲ႔ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်တဲ့ေန႔တစ္ေန႔ ေနာက္ထပ္ ႀကဳံေတြ႔ လာရျပန္တယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံ ေအာက္ပုိင္း ဧရာ၀တီတုိင္းႏွင့္ ရန္ကုန္တုိင္းေတြမွာ က်ေရာက္ခဲ့တဲ့
နာဂစ္ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းႀကီးဟာ သူတုိ႔မွီခုိအားထားေနထုိင္ရာအိမ္ေဂဟာကုိ ဖ်က္ဆီး၀ါးၿမဳိပစ္ လုိက္ပါတယ္။

မခင္အုံးျမင့္ဟာ ေလျဖတ္ေရာဂါနဲ႔ အိပ္ယာထဲမွာ ဘုန္းဘုန္းလဲေနတဲ့ ကုိၾကည္လြင္ကုိျပဳစုေနရတာက တစ္မ်ဳိး၊မိသားစုစား၀တ္ေနေရး က်ပ္တည္းရတာက တစ္ဖုံ၊ေနအိမ္ျပဳိလဲသြားရတာက တစ္နည္းဆုိေတာ့ ေသာကအပူလုံးႀကိမ္မီးအုံးသလုိမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႔အေနအထားအရ ေနျဖစ္႐ုံ အိမ္တစ္လုံး ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာေတာင္ေတာ္႐ုံတန္႐ုံေငြေၾကးနဲ႔ မၿပီးေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။ကုိၾကည္လြင္သာ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနမယ္ဆုိရင္လည္း ျပဳိလဲပ်က္စီးသြားတဲ့ အိမ္ရဲ႔အပုိင္းအစေလးေတြနဲ႔ ျပန္ေဆာက္လုိက္ မယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ျဖစ္သလုိေနႏုိင္ေလာက္တဲ့ အိမ္ကေတာ့ ေဆာက္လုိ႔ရႏုိင္ပါတယ္။
အခုေတာ့သူတုိ႔မိသားစုအေနနဲ႔ သိၾကားမင္းေစခုိင္းတဲ့ ၀ိသႀကဳံနတ္သား ဖန္ဆင္းေပးမယ့္အိမ္ေဂဟာကုိ ပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနရပါတယ္။ ကုိၾကည္လြင္အေနနဲ႔လည္း စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္မပါ၊ လုိရာမေရာက္ ခရီးမေပါက္ ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ အသက္႐ွင္လ်က္ဘ၀ေသသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ နာဂစ္ဆုိင္ကလုံးမုန္တုိင္းႀကီး ၿပီးဆုံးသြားတဲ့အခါပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးသြားၾကတဲ့မိသားစုေတြကုိ လူမ်ဳိးအသီးသီး ဘာသာစုံအသီးသီး အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးတုိ႔မွစြမ္းအား႐ွိသေလာက္ ကူညီေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ကုိၾကည္လြင္၊ မခင္အုံးျမင့္တုိ႔ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္းဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ အျခားဘာသာေရး အသင္းအဖြဲ႔မ်ားမွ ပုဂၢဳိလ္ေတြလည္းလာေရာက္လွဴဒါန္းလ်က္႐ွိပါတယ္။ အဲသည္ပုဂၢဳိလ္ေတြဟာ
မ႐ွိဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့လူေတြကုိ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားၿပီး ႐ုိး႐ုိးသားသားနဲ႔ေထာက္ပံ့ လွဴဒါန္းၾကမယ္ ဆုိရင္၀မ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚစရာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာခင္းဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ တကယ့္ေစတနာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာထုံးတမ္းစဥ္လာအရ အလွဴဒါနျပဳၾကၿပီဆုိရင္ ကိုယ္လွဴဒါန္းလုိက္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ထံက
ဘာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားပါဘူး။ဗုဒၶကလည္း ခံတြင္းက ေထြးထုတ္လုိက္တဲ့ တံေတြးေပါက္လုိ ကပ္ၿငိတယ္တာျခင္းမ႐ွိပဲလြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္စြန္႔ႀကဲရမယ္ဆုိၿပီး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အခ်ဳိ႔ဘာသာ၀င္ေတြက အဲ့ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ကုိယ့္ဆီကေပးရင္ သူဆီကလဲ ျပန္လုိခ်င္မႈေတြ ႐ွိၾကပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ အျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။သူတုိ႔နဲ႔ အျမင္တူ အက်င့္တူျဖစ္တဲ့ ဘာသာတရားကုိ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္ဖုိ႔ရာပါပဲ။ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ အျခားဘာသာ၀င္ေတြကုိ အစားအေသာက္ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ေတြေပးၿပီး ဗုဒၶဘာသာကုိ အတင္းအက်ပ္ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခုိင္းတာမ်ဳိး မ႐ွိၾကပါဘူး။
ကုိယ္ေကၽြးေမြးေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းႏုိင္လုိ႔ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲရင္ေတာင္အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေ႐ြး လူမ်ဳိးမေ႐ြး၊ ဘာသာမေရြး ပုဂၢဳိလ္မေ႐ြးဘဲလြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲ ေပးကမ္းလုိက္တာမ်ဳိးပဲ ႐ွိပါတယ္။ ကုိယ္လွဴဒါန္းလုိက္လုိ႔ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ေတြခ်မ္းသာသြားတာကို ျမင္လုိက္ရရင္ပဲ အလွဴေပးပုဂၢဳိလ္ေတြအေနနဲ႔ ဒိ႒လက္ငင္း ၾကည္ႏူးမႈျဖစ္ရတဲ့ကုသုိလ္မ်ဳိးကုိပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုလည္းပဲ ကုိၾကည္လြင္တုိ႔ မိသားစုကို ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ အျခားဘာသာေရးအသင္းအဖြဲ႔ေတြက ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ လာေရာက္ေပးၾကပါတယ္။

အစတုန္းကေတာ့ ဘာတစ္ခုမွ ေတာင္းဆုိမႈမရွိဘဲ ေပးကမ္းၾကပါတယ္။ကုိၾကည္လြင္တုိ႔ မိသားစုကလည္း သူတုိ႔မိသားစု ဒုကၡသုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလာေရာက္ေပးကမ္းၾကတဲ့အတြက္ အဲဒီပုဂၢဳိလ္ေတြကို ေက်းဇူးတင္မဆုံး႐ွိၾကပါတယ္။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပမည္။ (ဖုိးပေညာ- သပိတ္က်င္း)
 
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာျပီး လုိရာဆႏၵမ်ား တစ္လုံးတစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္ဝၾကပါေစ။
 
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသိုလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)

No comments:

Post a Comment